راستی که ما انسانها موجودات عجیبی هستیم ! با اینکه تقریبا تمامی ادیان و مذاهب آسمانی و زمینی بنوعی نسبت به وسوسه های نفسانی و فریب شیطان هشدار دادن !!! اما اغلب ما اونطور که باید موضوع رو جدی نمیگیریم ! درسته که تو وجود ما غرایز و امیال گوناگونى وجود داره که همه اونها براى یه زندگی با نشاط لازمه اما بشرطی که حد و حدودی در کار باشه حالا اگه بر وجود انسان حاکم بشن و زمام اختیار را از او بگیرن، میشه نفس پرستی، که طبق آموزه های دینی، از بت پرستى هم خطرناک تره ! میگن گمراه ترین انسان کسیه که تمایلات خودش رو را با هدایت هاى الهى پیوند نزده باشه. اونچه مسلمه اینه که: هوى پرستى نه همراه دینه و نه موافق عقل ! ما باید آرزوهاى خودمونو قدری کنترل کنیم. حتی علم اخلاق هم در واقع میخواد راه کنترل و هدایت غرایز رو به ما بیاموزه، بنا بر اونچه از منابع دینی بر میاد هر کدوم از ما توانایى کنترل رو داریم چون خداوند متعال به ما اراده و اختیار داده و راه خیر و شرّ رو بهمون نشون داده؛ و حالا این ماییم که باید بااختیار و آزادى راه رو انتخاب کنیم؛ اما برای این کار بزرگ با چه طرح و برنامه ای باید وارد عمل بشیم؟ کسانی که موفق شدن از این وادی سخت، سالم به سر منزل برسن گفتن: قبل از هرچیز باید تک های دشمن مهار بشه و در مرحله بعدی اونو به عقب نشینی وادار کرد و در گامهاى نهایى به اسارتش کشید! در اینجا مهمترین اقداماتی که میتونه تو این سه عملیات به ما کمک کنن رو با استفاده از متون دینی مروری میکنیم:
1- نگهبانى و مراقبت: چرا که نه؟! آخه مگه شیطون با جون ما سر و کار نداره ؟ هر عقل سلیمی هم اینو تشخیص میده که باید از جونمون حراست کنیم. اما چطوری؟ آهان! کارسازترین راههای مراقبت عبارتند از:
تقوا پیشگى: قرآن مجید تقوا رو لباس جان آدم مى دونه که به خوبى اونو مى پوشونه و حفظ مى کنه: "لباس التّقوى ذلک خیر؛ بهترین جامه تقوا است".[1] امام على(ع) تقوا را دژى نفوذ ناپذیر معرفی می کنه که رخنه در آن ممکن نیست!!! [2]
کنترل ورود و خروج: زبان، چشم، گوش، فکر و همه اعضا و جوارح، درهاى ورودى به قلب اند. پس باید اینارو پایید.
محاسبه: بعد از کنترل نوبت به حسابرسی مى رسه، یعنى براى جبران ضعفها و برنامه ریزى براى آینده ارزیابى لازمه.
2- واکنش مناسب: باید در برابر هر وسوسهاى واکنش مناسبی از خودمون نشون بدیم. پیامبر اکرم(ص) مى فرماید: "دشمنان تو از جن، ابلیس و سپاهیان او است ! پس اگر نزد تو آمد و گفت: فرزند تو مُرد ! به خود بگو: زندگان براى مردن آفریده شدهاند. اگر آمد و گفت: مال تو از دست رفت ! بگو: ستایش خداى را که مى دهد و مى گیرد و زکات را از من برد. اگر آمد و گفت: مردم به تو ستم مى کنند ! ولى تو ستم نمى کنى بگو: روز قیامت آنان که ستم کردند گرفتارند. اگر آمد و گفت چه قدر نیکى مى کنى؟! بگو: گناهان من بیش از نیکىهاى من است !!! اگر آمد و گفت: چه قدر نماز مى گزارى؟! بگو: غفلت من از نمازهایم بیشتر است !!! اگر آمد و گفت: چه قدر بخشش مى کنى؟! بگو: آن قدر که مى گیرم از آن چه مى بخشم زیادتر است ! اگر گفت: چه قدر به تو ستم مى کنند؟! بگو: من بیشتر ستم کردهام. اگر گفت: چه قدر براى خدا کار مى کنى؟! بگو: چه بسیار معصیتها کردهام".[3]
3- پناهندگی: وقتی صدای آژیر خطر هجوم وسوسههاى شیطان رو شنیدیم، معنا و مفهومش این خواهد بود که سریعاً محل گناه را ترک کرده به پناهگاه امنی برویم!!! حالا این پناهگاه همون توجه به خدا و مددجویی از اوست. قرآن مجید مى فرماید: "اگر از شیطان وسوسهاى به تو رسد، به خدا پناه ببر که او شنواى دانا است".[4]
4- تجهیز به سلاح دفاعی: تو میدون جنگ، باید همواره مسلح بود. پیامبر اکرم(ص) مى فرماید: "آیا شما را آگاه کنم بر کارى که اگر انجام دادید، شیطان از شما فاصله مى گیرد، به اندازه فاصله مشرق تا مغرب؟! گفتند: آرى؛ فرمود: روزه صورت شیطان را سیاه مى کند و صدقه، کمرش را مى شکند. دوستى براى خدا و کمک براى عمل صالح، پشت او را قطع مى کند و استغفار، بند دلش را مى برد".[5]
5- دام شناسی!!! یکى از دامهاى خطرناک و خوش آب و رنگ شیطان، عشق به دنیاست. امام على(ع) مى فرماید: "از دنیا حذر کن، زیرا دام شیطان و جایگاه فساد ایمان است".[6] یکی دیگش هواپرستیه ، چون تا شیطان پایگاهى تو وجود انسان نداشته باشه، قدرت وسوسه نخواهد داشت. تنها راه نفوذ شیطان خواستههاى نفسانى خود آدماست ! خدا تو قرآن به شیطان مى فرماید: "تو هرگز بر بندگان من تسلط نخواهى یافت مگر گمراهانى که از تو پیروى مى کنند". دو تا دیگه از دامهاى این موجود ، زن و غضبه . امام على(ع) مى فرماید: "براى شیطان کمندى بزرگتر از خشم و زن نیست". [7] بهتره تا فیمینیسم ها چیزی نگفتن بگیم که : منظور از این سخن، زیر سؤال بردن شخصیت زن نیست، بلکه منظور اینه که از طریق اختلاط با زن و ارتباط نامشروع با او و جذابیتى که تو وجودش هست ، شیطان مردم رو میفریبه ! همونطور که با زرق و برق دنیا که ذاتاً بد نیست، این کارو می کنه .
چندتا چیز دیگه هم برای این که دیگه یه دفعه ضربه فنیش کنیم :
1- همیشه با وضو بودن و زبان رو به ذکر "لا حول و لا قوة الاّ باللَّه العلى العظیم" و دیگر اذکار عادت دادن؛
2- دوری از بیکارى، تنهایى و عوامل وسوسهانگیز؛
3- عادت به مثبت اندیشی؛
4- مطالعه و فکر کردن در مورد خدا و قیامت ؛
5- زیارت منظم اهل قبور، فکر آخر عاقبتمون و حال و روز پس از مرگ !
6- شرکت در مراسم دینى و خوندن نماز عاشقانه، با حال و حضور قلب *
اعراف (7) آیه 26 . [1]
نهج البلاغه، صبحى صالح، خطبه 157. . [2]
سفینة البحار، ج 1، ص 100. . [3]
سفینة البحار، ج 2، ص 64. . [5]
*با استفاده از آرشیو واحد پاسخ به سوالات دینی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی: http://www.pasokhgoo.ir